Każdy odchudzający się człowiek zdaje sobie sprawę, że to właśnie węglowodany są jego wrogiem. Cukier nie wzbudza może takiego strachu jak tłuszcz, ale i tak w walce o smukłą sylwetkę lepiej go omijać. Takie przekonanie to jednak tylko połowiczna prawda. Owszem, część węglowodanów jest przeciwnikiem odchudzania, ale także zdrowia. Są to tak zwane cukry proste, które lepiej eliminować z diety. Charakteryzuje je najczęściej niewielka ilość substancji odżywczych, przy czym prowadzą do gwałtownego wzrostu i równie szybkiego spadku poziomu cukru we krwi. W ten sposób człowiek znacznie szybciej zaczyna ponownie odczuwać głód. Błędnym jest jednak twierdzenie, że można całkowicie ograniczyć spożywanie węglowodanów. Taka strategia kusi zwłaszcza odchudzających się, ale absolutnie nie powinno się brać jej pod uwagę czy wprowadzać w życie. Bez odpowiedniej dawki węglowodanów organizm pozbawiony jest energii, potrzebnej do funkcjonowania i życia. W pierwszej kolejności odczuwany jest spadek formy, zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Pojawią się problemy trawienne oraz zwiększa się ryzyko chorób układu krążenia. Negatywnym skutkiem znacznego ograniczenia węglowodanów są także problemy z układem nerwowym i kostnym. Zmniejsza się odporność na bakterie i wirusy, co w połączeniu z intensywnym wysiłkiem fizycznym może znacząco pogorszyć jakość życia. Cukier w nadmiarze może nam zaszkodzić, ale jego brak jest również dla naszego organizmu szkodliwy. Warto więc jeśli chodzi o cukier w pożywieniu stosować zasadę złotego środka. Dzięki temu będziemy mieli pewność, że naszemu życiu i zdrowiu nic nie zagraża.
Cukier potrzeby do życia
